Hoe liefelijk en rustig Valvignères ook was, het was tijd om verder richting Zuiden te gaan. 1 ding wat wij niet meer doen is te vertrekken in Juli/Augustus, warmte een luxe probleem maar een probleem. Ger en ik zijn geen mensen om te Zonnebaden, wij houden van slenteren en wandelen met de scooter eropuit, markten en koffie op een terras . De natuur in en foto’s maken. Dat alles liep zoals ook alle andere zaken anders dan verwacht in 2019.
Waar was ik, ik dwaalde af, op naar het Zuiden richting Zee waar meestal een briesje staat en men ter verkoeling de Zee in kan . Saint Pierre la Mer , ooit al eerder gestaan op deze Camperplaats in 2016 in november en nog in de korte broek. Afin wij hadden 253 km voor de boeg en zijn dus vroeg vertrokken en “Trut” zou “Trut” niet zijn dachten wij zo. Vandaar vroeg op weg.
Aan gezien wij “Trut” toch wel een beetje konden hebben wij de “veilige ” route gekozen, de Tolwegen. Het nadeel , ja ook met airo , in extreem warm weer is dat je van alternatieve wegen niet kunt genieten , het schiet dan niet op en verassingen zoals omleidingen zorgen nog meer voor frustratie en alsof de duvel het doet, kom je uitgerekend dan gèèn dorpje tegen met Camperplaatsen. Dus het werd de Autoroute en daar valt weinig spannends over te vertellen. Ja je komt onmogelijke medeweggebruikers tegen, rechts inhalen, of andere Camperaars met hun huisraad. Ik kom daar nooit overuit waarom iemand een Camper aanschaft om vervolgens de personen auto mee te slepen 😳 Dan hebben we nog de oververmoeide en overmoedige vrachtwagenrijders al slingerend over de weg. Daarom rijden wij eigenlijk niet graag op de Autoroute . Je ziet weinig natuur, laat staan dorpjes of stadjes. Het is louter verkeer.
Nou met de nodige pauzes voor zowel ons als de hondjes, mogen wij ervan af van de “Trut” , er komt nog een stukje binnendoor sommige dingen herkennen wij nog , helaas de “Trut” niet, ze jaagt ons een straat in waar we niet kunnen keren en hobbel de knobbel zo door “helse” wegen , potverdikke zei Ger dat is alles behalve goed voor de Camper, die gaten allemaal in het wegdek. Ontwijken kon niet, weg was te smal en de tegenliggers joegen er met te hoge snelheid door. Links en rechts vogel natuurgebied mooi maar geen tijd om te kijken, geen ruimte om te stoppen. In de verte konden wij de Camperplaats zien liggen om bij de volgende bocht weer te verdwijnen. Uiteindelijk de weg waar we het bleven zien en met open mond hoe druk het er was , tuurlijk het was Augustus en geen November . Ger wilde eerst de grote boodschappen doen , zijn herinnering dat de Lidl er dichtbij lag klopte helaas niet. Wel 1 voordeel, toen wij de Camperplaats passeerde waren er niet veel leuke plaatsen vrij, toen wij echter terug kwamen met alles weer aan boord werden we beloond met vrijuitzicht .
Als je dus vanonder de luifel naar voren kijkt ligt daarachter het natuurgebied , met wat geluk zitten er flamingo’s . Er zijn zo wie zo veel vogelsoorten te verkennen. Dat jaar zijn wij het gebied niet afgestruind . Dit keer zijn wij hier nog korter dan een week gebleven, de drukte is niet zo ons ding en je hebt nu ook veel die met kleinkinderen/kinderen in een Camper onderweg zijn. Dat is niet als op een Camping animatie of speeltoestellen, nee ze rennen door de Campers heen, spelen nog net niet op je schoot en ja dan blaffen onze viervoeters. Geloof maar niet dat de jeugd vanzelf gaat of dat ouder of grootouder ze haalt ? ! Nee dan mag je de “zuurpruim” uithangen ksksks o sorry het zijn geen dieren, “could you please play somewhere else” ? ” No compris” …Ahhh ” Allee ksks “… en weg zijn ze 😉
Er is natuurlijk nog meer te ontdekken. Echter de hitte speelde een streek en de motivatie liet dan ook iets sneller af , hoe graag we wilde, lieten we ons gezond verstand werken. Een terrasje pakken vergde nog doorbijten, heen als het aangenaam is heerlijk, terug is het puf puf.
Dit was Saint Pierre la Mer ☀️
Come join in 