Onze ZaZoe 18-01-2009/01-02-2023
ZaZoe een lieverd, mooi en heel zacht van karakter. Een eigen willetje, wilde nooit op de voorgrond. Een meisje die ondanks haar goed karakter in het leven onverwachts “geknepen ” werd door anderen honden, zo uit het niets en zij deed niets terug. Het was een hondje die alleen aansloeg (blafte) als er iets was , nooit uit baldadigheid of verwend gedrag. Kwam bezoek, dan wachtte zij tot men haar zag en haar aaide, ze begroette hun met een kwispelend staartje. Het laatste jaar had zij last gekregen van chronische maagontsteking , dat maakte dat zij veelvuldig op een dag moest overgeven. Stress was mede een oorzaak ervan. De verhuizing en de bovenburen. Door medicatie werd het overgeven minder maar haar smakelijke apetit was minder door het aangepast voer. Met Kerst 2022 constateerde wij en knobbeltje onder haar kaak, na Nieuwjaar gingen wij ermee naar de Dierenarts en de uitkomst was niet goed. Het was een tumor in haar kaakje, iets dat operatief te ingrijpend zou zijn en zij haar onderkaakje geheel zou moeten missen. Dat was geen optie, want kwaliteit zou verdwijnen. De dierenarts zei dat als het een traaggroeiende tumor was, ze er best nog ouder mee kon worden, gezien zij zo nog gezond was. Echter na het bezoek groeide de tumor als een malle, ze had geen pijn maar de tumor begon te bloeden, eerst kleine beetjes die zich gemakkelijk lieten stelpen. Echter ze werden heftiger en de Dierenarts adviseerde euthanasie. We wilden nog 1 iets proberen dat was een goedje die bloedingen zou stoppen, iets dat bij een tandarts op recept was te krijgen. Het hielp in de eerste instantie maar naar een weekje nam de tumor de overhand in haar bekje dat het bloeden nog erger maakte. Diep van binnen hadden wij al met en met rekening gehouden met het afscheid. ZaZoe is ons derde hondje en alhoewel al het afscheid pijn deed, was en is deze extra verdrietig. Ze had geen pijn, was helder en dan wetende dat je haar moest laten gaan. Terwijl dat anderen lichamelijk en geestelijk “op” waren, dan was zo’n beslissing makkelijker. ZaZoe hebben we laten inslapen op 1 februari, in het bijzijn van ons en Yoshi. ZaZoe is 14 en een paar weken geworden, geliefd en o zo gemist.
Come join in 
Wat een liefje. Kan me heel goed voorstellen dat jullie haar missen. Een huisgenootje afgeven is niet gemakkelijk. Sterkte!
Dankjewel ❤️
Gecondoleerd en veel sterkte de komende periode.
Een prachtig afscheid heb je haar hier gegeven. Het moet verschrikkelijk zijn. Ik heb een half jaar geleden de poes ook moeten los laten. Dus het is niet moeilijk te begrijpen hoe jij je voelt. Mooie hond trouwens. Ik ben even de naam kwijt maar mijn overbuurvrouw heeft precies zo’n hondje. Alleen blaft die soms mensen van de fiets af. Toch een lief diertje.
Denken jullie, op termijn, aan een nieuw hondje?
Hoi Willem, dankjewel. Ze was een Shih-Tzu. O jij ook nog gecondoleerd een half jaar is ook nog niet lang, gezien wat ze voor je heeft betekent.
Wij hebben Yoshi nog van 5 jaar en ik wilde er een ander blogje aan wijden, ook zij mis haar opvoed “mama” en aangezien zij pas 5 jaar is hebben wij besloten om voor nog eentje erbij, zodat Yoshi toch ook haar compaantje heeft en ook al zijn wij nog intens verdrietig hebben wij eergisteren Pippy gehaald. Moet je zeggen dat het ook dubbel voelt, het verdriet om ZaZoe zit nog erg diep en zo’n kleine dartel doet dat niet verdwijnen. Dus een rare gewaarwording van verdriet en vreugde. Yoshi is bloeit weer wat op, haar aandacht zit nu bij de kleine pup.
Veel sterkte gewens met dit verlies.
Dankjewel Suske ❤️
Altijd verdrietig sterkte er mee.
Dankjewel ❤️
Het spijt me zo voor jou, laat het een troost zijn dat ZaZoe een heel fijn leven bij jullie heeft gehad.
Dankjewel ❤️
Ach, wat een verdrietige afscheid van zo’n lieve pluizenbol. De band met huisdieren is altijd zo sterk omdat je dag en nacht met ze optrekt. Heel veel sterkte met het verlies verwerken.
Dankjewel Rietepietz ❤️